De Zeeuwse dames zijn aangekomen op Emy-land!

DAG 1, AANKOMST

Om 9 uur landen we in Mombassa. Wat een gewaarwording om van boven af te zien, oranje zandvlaktes en overal hutjes in verschillende kleuren. Bizar ook het verschil in de wijken rijk en arm naast elkaar. Zo goed zichtbaar. Na een voorspoedige vlucht konden we hier al snel onze koffers ophalen. We werden opgewacht door de taxichauffeur die ons naar het resort in Diana Beach zou brengen. Wat een koffers en die moesten allemaal mee, op het dak, onder de stoelen en in de koffer. Het paste allemaal precies! Gelukkig hadden we airco in de bus wat super fijn was.
Het weer is erg plakkerig en warm. We stapten in voor onze rit van 2 uur. Tussendoor nog een oversteek van 10 minuutjes met de ferry. Wat een confronterende beelden zagen we hier al. Sloppenwijken vol modder met spelende kinderen, moeders op de vuilnisbelt met een baby'tje op de rug zoekend naar nog iets wat van waarde of eetbaar was. Indrukwekkend en dan is dit nog maar het begin van onze reis. Het busje manoeuvreert kris kras door het verkeer heen wat de maag niet heel erg aangenaam vond. Langs de weg ook allemaal zwerfhonden, koeien en geiten. Heel veel mensen langs de kant van de weg liggend en doelloos voor zich uit te kijken. Wat een uitzichtloos bestaan...

Gelukkig ging, dankzij de rijstijl van de chauffeur, nog al vlot en arriveerden we 11.00  op het resort.
Alle koffers weer van het dak en even bijkomen van de reis (waren ondertussen 22 uur onderweg) op de veranda met verse mango en watermeloensap...

DAG 2, UKUNDA

Gisteren kwamen we rond 11:00 aan op ons resort. Na een lange-lange reis waren we toe aan even een moment van “rust”, gedoucht en wat geslapen, ‘s avonds nog een hapje gegeten in een lokaal restaurantje en vroeg onder de wol(laken in dit geval). Vanmorgen al vroeg de aapjes gespot vanaf het balkonnetje en na het ontbijtje naar Ukunda gegaan, daar al veel gezien van dit deeltje van Kenia. Veel mensen prijzen hun handmade spulletjes aan, waar ze van deze inkomsten moeten leven, kinderen staan overal met fruit om te verkopen. En dan zou je alles willen kopen om maar iets in hun levensonderhoud te voorzien. We kochten bananen en wat maïsmeel om weg te geven. Er was een man waar we in zijn “huisje” mochten kijken. Hij vertelde; "I live her with 4 people". En dat in een ruimte van 4x4 meter waar alleen een soort bed stond en een matrasje. De keuken bestond uit paar keien met wat takken en een hoopje as. Douchen deden ze achter een zeiltje. Wat indrukwekkend! We gaven hem wat eten voor z’n gezin. Al en met al een dag met behoorlijke indrukken,  Daarna regelde we een tuk-tuk richting resort...

DAG 4, EERSTE DAG OP EMY-LAND

Jambo!
De dag begon vroeg. Na een frisse douche, inmiddels zijn we gewend aan het koude water, zaten we 07.15u aan het ontbijt. Om 08.15u kwamen de motorbikes ons ophalen om voor het eerst naar Emy-land te gaan. De 20 minuten durende tocht was prachtig! De drivers reden erg netjes en voorzichtig met ons achterop. We kwamen langs arme sloppenwijken en apen sprongen over de weg, ogen te kort!

Toen we Emy-land naderde hoorde we kinderstemmetjes zingen. We kregen een zo een bijzonder warm welkom, een emotioneel kippenvel momentje hoor... Alle kindjes die daar voor ons stonden te zingen, alsof we koninklijk waren! We kregen van de allerkleinste kindjes een boeketje. Omringd door de kinderen liepen we naar binnen, waar een rij stoelen vooraan werd gezet om plaats te nemen. Nogmaals werden we toegezongen en voorgesteld. Wat doen al die kindjes dan goed en serieus mee.

Na het openen van de dag, gingen we per koppel mee naar een grade (klas). Per dag hebben we activiteiten voorbereid vandaag hadden we eerst een bijbel les over de schepping. Hierna gingen we weer verzamelen, en hielpen we met porridge uitdelen (pap wat gezond en voedzaam is) aan de kinderen, hoe ze dan allemaal netjes in een rij staan te wachten zo lief! Hierna mochten we onze activiteit gaan uitvoeren. De kinderen vonden het geweldig!  Tussendoor werden al snel een handje gegeven of een highfive... Toen was het weer tijd om te gaan eten, aan alle kinderen deelden we rijst met linzen uit, groot en klein stond geduldig te wachten op een bordje.

Het is deze week VBS week (vakantie bijbel school) het is vakantie maar omdat er kinderen zijn die thuis geen eten of drinken hebben mogen die deze week naar school komen. Op Emy-land krijgen ze bijbelse lessen gecombineerd met voedzame maaltijden.

De kinderen werden weer opgehaald met de schoolbus om naar huis te gaan, wederom keurig in een rij gingen ze de bus in. Wij werden weer door de motorbikes opgehaald om terug naar ons resort te gaan. Hier gingen we nog even een duik in het zwembad nemen voor de verkoeling.

Vanavond zullen we nog gezellig met de groep uiteten gaan, en dan is de bijzondere dag weer voorbij.

DAG 5, MARTHA'S VERJAARDAG

Vandaag is het een bijzondere dag Martha is vandaag jarig dus het was feest! ook op Emy-land is dat uitgebreid gevierd. Martha heeft voor alle kindjes een ei getrakteerd voor bij de maaltijd wat vonden ze dat lekker. We hebben in onze eigen groepen gewerkt over genesis 3 (zondeval). Wat zien wij de kindjes genieten van de kleine dingen. Na de VBS heeft een ieder zijn eigen ding gedaan zo zijn er sponsorkindjes bezocht waar schrijnende dingen werden gezien. Er zijn nog heel wat sponsors nodig... Kijk op de website hoe u een kindje kan sponseren.
DAG 6, EEN VROLIJKE DAG

Vandaag een nieuwe dag, we kunnen niet wachten. Na ons ontbijtje gingen we op de motor naar school. Een heel gestuiter maar je wil het niet missen. Nog even wat verkoeling en dan de rest van de dag hebben we het warm.
We lachen om elkaar wanneer we het warm hebben, maken foto’s van en voor elkaar, eten en drinken samen en zijn samen jolig. Vanmorgen hebben we uit volle borst meegezongen met de kinderen omdat we nu de tekst kregen van 2 liedjes. Dat er zo enthousiast gezongen wordt is onvoorstelbaar.
We hebben na de break onze activiteiten in de klas gedaan, in alle klassen iets anders. We hebben een spel met woorden fluisteren gespeeld, touwtje gesprongen en gedansd op Nederlandse muziek.
Samen zijn we naar een authentiek deel van Ukunda geweest en hebben we ons tussen de locals begeven.  Het was een alweer een bijzondere dag!

DAG 7: EEN REGENACHTIGE DAG 

De ochtend brak aan met onweer in de nacht, dat overging in aanhoudende regen tot laat in de middag. Gewapend met regenjassen begaven we ons op de motorbikes richting school. Ondanks de nattigheid was het een avontuur op zich! Gelukkig waren er ook binnen leuke activiteiten gepland. We hadden het over het belang van geloof en hoe onze overtuigingen ons werk beïnvloeden. Dat leverde een bijzondere discussie op. Daarnaast kleurden we en vulden we een giraf met tijdschriften uit België. Na school gingen we ieder ons eigen weg: sommigen bezochten hun sponsorkind, anderen trokken naar het resort, en wij brachten als laatste een bezoek aan Mariette om haar verjaardag te vieren die morgen zou plaatsvinden. De dag eindigde in Leonardo's, waarna we vroeg ons bed opzochten in afwachting van de safari die ons morgen te wachten staat.

DAG 11, KONINGSDAG

Jambo Jambo!
Onze wekker stond deze morgen vroeg! Vol verwachting voor de opening van de school na de vakantie en de VBS week. Na een prachtige rit op de motorbikes kwamen we in alle vroegte aan op Emy-landschool. Helaas kregen we te horen dat de school gesloten was i.v.m. heftige weer in delen van Kenia. Dat was snel schakelen voor ons. Toch kwamen er van de groepen 6,7,8 nog best wat kindjes aan op school in hun prachtige uniformen. We hebben koningsdag gevierd met deze groepen. Heerlijk om te zien hoe enthousiast alle kinderen waren! Leuke spellen gedaan en veel gelachen. Ondertussen nog diverse lokalen schoongemaakt, sponsorkindje opgezocht, fruit uitgedeeld en daarna afscheid genomen van de kinderen. Al met al een zeer geslaagde dag vol liefde en koningsdag kleuren!

DAG 12, OPKNAPBEURT

Vanmorgen was het weer vroeg, om 7.45u zaten we op de motorbikes richting school. Vandaag alleen niet voor de kindjes maar om de school een opknapbeurt te geven. We moesten nog even wachten tot de verf werd gebracht dus hebben we samen met een aantal leraren sleutelhangers gemaakt voor de oudste groepen . Na de koffie kon het klusteam aan de slag, we zijn begonnen met de buiten muren van groepen 1, 2 en 3, en de klassen werden schoongemaakt.
Na de lunch hebben we een bezoek aan een kindertehuis gebracht, heel indrukwekkend om de verhalen te horen en te zien hoe liefdevol de kinderen worden verzorgd. De middag sloten we af met een bezoek aan een mandenmaker. Het was weer een hele mooie dag moe en voldaan terug naar New Maimuna !!

DAG 13, BEZOEK AAN HET ZIEKENHUIS

Vandaag konden we rustig opstarten, dat was ook wel eens fijn. Er stond een bezoek gepland aan het ziekenhuis hier ongeveer 3 kwartier vandaan. Om 9.00 u gingen we aan het ontbijt na weer een enorm warme nacht. Om 9.30 haalde onze vast taxichauffeur ons op. 

Onderweg hadden we weer genoeg te zien. We kwamen na een minuut of 20 in een andere streek waar ook veel palmbomen groeien. Al snel kwamen we in een armoedig dorpje terecht waar we na de nodige kuilen voor een hek stonden van het Kwale hospital. De poort zwaaide voor ons open en de chauffeur zette ons bij de ingang af. We waren echt een bezienswaardigheid, dat is sowieso hier overal. Je kan ook nergens alleen naar toe dat is niet veilig genoeg. We gingen samen naar binnen met onze koffer vol spullen. De mensen keken vreemd op 2 blanke vrouwen met een grote koffer. Na wat heen en weer gezoek kwamen we bij de receptie. We gaven aan dat we op zoek waren naar nurse Betty. Ze nam haar telefoon niet op dus dan maar zo proberen. De man nam ons mee door de gangen waar we al enkele behandelkamers zagen. Wat een verschil met wat wij kennen in Nederland. Het is totaal niet hygiënisch want de katten lopen door de gangen.

We staken van het ene gebouw over naar een ander gebouw waar de man wat vroeg aan een paar verpleegsters. Die wezen ons uiteindelijk het kamertje aan waar nurse Betty ons verwelkomde. Na een gesprekje gaven we aan dat we spullen bij hadden voor de afdeling. Toen de koffer openging viel ze van de ene verbazing in de andere. Van het sponsorgeld had ik o.a. bloeddrukmeters, stethoscopen, thermometers en een babyweegschaal gekocht. Wat waren ze hier dankbaar voor! We mochten pakketjes maken voor de moeders en de baby'tjes die er lagen.  Daarna mochten we mee naar de zaal ok deze uit te delen. Wat een verschil met bij ons in Nederland. Hier lagen de mama's met hun kindje in bed en dan 8 bedden in een ruimte met een muurtje ertussen waar daarachter weer 8 bedden stonden. Dat het niet echt schoon was bleek wel want, ik stond bij het eerste bed al in de babypoep wat op de grond lag. Gelukkig maakte de verpleegster dit gelijk schoon voor me. We probeerden met de moeders een gesprekje aan te gaan maar er waren er weinig die Engels verstonden. Kindjes liggen hier in allerlei doeken gewikkeld zonder kleertjes. Ook was er een tweeling, wat een mini mensjes. We mochten sommige kindjes zelfs even vast houden, wat een popjes. En wat een armoe. Ze waren ons zo dankbaar voor de pakketjes. Fijn dat we op deze manier hun een heel klein beetje mochten helpen. We ontmoeten de dokter nog die bijna aan haar visite begon. Zo een groot contrast met bij ons. Maar heel dankbaar dat we ook hier een kijkje mochten nemen. Na een hartelijk afscheid gingen we richting de uitgang. 

Buiten was de "eerste hulp" waar genoeg mensen stonden te wachten. Bizar ze stonden, zaten en lagen zelfs onder de boom te wachten op het moment dat ze aan de beurt waren. We waren blij dat onze chauffeur buiten stond te wachten want we werden van alle kanten aangestaard. Weer een ervaring die we de rest van ons leven zullen meenemen. 

Vanmiddag gingen we in het gezelschap van Anderson (de tuin/klusjesman) lopend naar het strand (34 graden). Fijn dat hij ons bracht want samen vonden we toch niet zo fijn. We spraken af dat we hem zouden bellen als we terug wilde. Eenmaal een voet op het strand gezet kwamen de mensen gelijk op ons afgestapt. Of we wat wilden kopen en wat we kwamen doen. We gaven aan kameel te willen rijden. Dit werd ook gelijk geregeld. Wat dat betreft kennen ze altijd wel iemand. Na een prijs afgesproken te hebben liepen we over het strand richting de andere kant van het strandhuis. En jawel daar lagen de kamelen te wachten. Heel erg leuk om een keer te doen. Tijdens ons ritje werden we niet met rust gelaten. Of we vis wilden kopen, voor een massage wilden langskomen, armbandjes of hangers wilden meenemen naar Holland. Ik kan je zeggen dat het zijn geen opgevers zijn.  

Na de rit gingen wilden we Anderson bellen maar helaas bleek de verbinding niet te werken. We gingen dus vol goede moed in de hitte zelf maar op pad. De tuktuks en motoren boden zich aan om ons mee te nemen maar we kozen voor een wandeling. Na een verkeerde afslagen hebben genomen kwamen we oververhit aan bij ons resort. We sprongen gelijk in het zwembad. Wat heerlijk om even af te koelen! We hopen straks weer een hapje te gaan eten samen en dat we vannacht wat kunnen slapen door de warmte. Tot morgen weer.